Διαφοροποιημένη συνδιδασκαλία – Μοντέλο μικτής μάθησης
Στις 09/02/2024, ημέρα Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε στο 5ο Γυμνάσιο Ρόδου καινοτόμος δράση και συγκεκριμένα διαφοροποιημένη συνδιδασκαλία που στηρίχτηκε στο μοντέλο της μικτής μάθησης στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου του σχολείου για τον άξονα 1, που αφορά στη διδασκαλία, τη μάθηση και την αξιολόγηση και 8, που σχετίζεται με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
Έγινε επιλογή αυτού του τρόπου διότι συνδυάζει τόσο την παραδοσιακή εκπαίδευση στην τάξη όσο και τη διαδικτυακή διδασκαλία υψηλής τεχνολογίας. Στον κόσμο της τεχνολογίας στον οποίο ζούμε, είναι δύσκολο να παραμελήσουμε ισχυρά εργαλεία όπως το διαδίκτυο ή το λογισμικό ηλεκτρονικής μάθησης.
Υπάρχουν αμέτρητες εφαρμογές, πλατφόρμες λογισμικού και ιστότοποι που μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές και τις μαθήτριες να μάθουν πιο αποτελεσματικά στις αίθουσες διδασκαλίας. Η χρήση καινοτόμων εργαλείων που ανοίγουν ευκαιρίες για ομαδικές συζητήσεις, επιτρέπει στα παιδιά να προβληματιστούν μεταξύ τους και να συμβάλουν στην τόνωση της συνολικής δημιουργικότητας.
Έτσι λοιπόν χρησιμοποιήθηκε:
- Πρόγραμμα προσομοίωσης «Δημιουργός συναρτήσεων» (PhET) https://phet.colorado.edu/el/simulations/function-builde
- Πρόγραμμα δημιουργίας τυχαίων αριθμών (function_random_input.html) γραμμένο σε γλώσσα προγραμματισμού JavaScript
- Διαδραστικός βιντεοπροβολέας
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του τμήματος Β2 έγιναν αποδέκτες οπτικοακουστικού και έντυπου υλικού, με θέμα: «Εισαγωγή στις Συναρτήσεις/Απεικονίσεις».
Με σημείο εκκίνησης ότι οι μαθητές/τριες οφείλουν να αντιληφθούν ότι μία συνάρτηση, στην αλγεβρική ανάλυση, είναι ένας κανόνας που αντιστοιχίζει κάθε δυνατή είσοδο με μια και μόνο μια έξοδο κατάφεραν:
- Να προβλέπουν τις εξόδους μιας συνάρτησης δεδομένων των εισόδων.
- Να προβλέπουν τον κανόνα μιας συνάρτησης δεδομένων των εισόδων και των αντίστοιχων εξόδων.
- Να συμπληρώνουν τον πίνακα τιμών μιας συνάρτησης.
- Να προσδιορίζουν την αναλυτική έκφραση μιας επαναλαμβανόμενης διαδικασίας.
- Να συνδυάζουν συναρτήσεις ούτως ώστε να δημιουργούν νέες συναρτήσεις.
Οι μαθητές/τριες, ενταγμένοι σε ομάδες και στηριζόμενοι στην ομαδοσυνεργατική διδασκαλία και εκμάθηση, απέκτησαν πρόσβαση σε μια πληθώρα εργαλείων και πόρων, τα οποία χρησιμοποιούνται για την προώθηση της ενεργητικής μάθησης και της συνεργατικής ανάπτυξης γνώσης υπό την σκέπη του κ. Συργιανίδη Στράτου, Φυσικού ειδικής αγωγής και της κ. Γιαλλούρη Νικολέτας, Μαθηματικού γενικής παιδείας, με την αμέριστη συμπαράσταση του Διευθυντή του 5ου Γυμνασίου Ρόδου, κ. Χατζηνικόλα Μιχαήλ και τη στήριξη του Συμβούλου Φυσικών Επιστημών κ. Ορφανού Στέλιου.
Στόχος του παραπάνω εγχειρήματος ήταν να αναπτύξει την κριτική σκέψη και αντίληψη των μαθητών/τριών και να καλλιεργήσει τις ατομικές τους δεξιότητες. Τέτοιες παιδαγωγικές τεχνικές είναι πολύ σημαντικές για την επίτευξη του στόχου να ενθαρρυνθούν οι νέοι να αναζητούν τη γνώση μόνοι τους και να την αποστηθίζουν δια βίου. Ο διάλογος είναι ένα εξαιρετικό μέσο για να ενθαρρυνθούν οι μαθητές/τριες να ανταλλάσσουν απόψεις. Επίσης, είναι σημαντικό να προσεγγίσουν τον μάθημα όχι ως έναν στατικό προβληματισμό, αλλά ως ένα σύστημα συνεχώς εξελισσόμενο που απαιτεί τη συμβολή όλων. Τα εκπαιδευτικά παιχνίδια μπορούν να είναι μια εξαιρετική προσέγγιση για να βοηθηθούν οι μαθητές/τριες να κατανοήσουν τις έννοιες και τις αρχές που διδάσκονται στο μάθημα. Τέλος, η συμμετοχική διδασκαλία είναι μια μέθοδος που βασίζεται στην ενεργή συμμετοχή των μαθητών/τριών στη διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης που ενθαρρύνει τους μαθητές/τριες να σκεφτούν, να δημιουργήσουν, και να λύσουν προβλήματα ανεξάρτητα. Όλες αυτές οι τεχνικές συνεισφέρουν στην εκπαίδευση και ανάπτυξη των μαθητών και τους επιτρέπουν να αναπτύξουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να αναζητούν και να αποστηθίζουν τη γνώση δια βίου.
Πεποίθησή μας είναι να ακολουθούμε τις εξελίξεις της κοινωνίας και να προσαρμοζόμαστε σε αυτές. Το ίδιο πρέπει να κάνει και το εκπαιδευτικό σύστημα προκειμένου να βοηθήσει τους νέους να ενταχθούν καλύτερα στην σύγχρονη κοινωνία. Αυτό, βέβαια, είναι κάτι που θα το πετύχει μόνο όταν η εκμάθηση δεν θα αντιμετωπίζεται πια ως μια απλή μεταφορά γνώσεων.
