© Ζαχαροπούλου Φωτεινή, Ιατρός Μιχαήλ-Άγγελος, Λουλλουδή Μιχαέλα, Χαροκόπου Σοφία, Μπεκίρογλου Δέσποινα, Γ1
Συνέντευξη με τον Γ.Μ. Βιζυηνό
Υποθέστε πως ο Βιζυηνός περνά από την πόλη σας. Τι θα θέλατε να τον ρωτήσετε σχετικά με το διήγημα «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου» και τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται σε αυτό; Τι νομίζετε ότι θα σας απαντούσε; Άραγε, τι θα τον εντυπωσίαζε από τη δική μας εποχή; Γράψτε ένα κείμενο με μορφή συνέντευξης.
Καλησπέρα σας, κ. Βιζυηνέ. Χαιρόμαστε πάρα πολύ που σας συναντάμε σήμερα στην πόλη μας και είναι τιμή μας που μας επιτρέπετε να σας πάρουμε αυτή τη συνέντευξη.
-Είναι μεγάλη μου χαρά, και είμαι πρόθυμος να απαντήσω σε ό,τι θέλετε. Έχω κι εγώ μεγάλη περιέργεια να δω τον τρόπο σκέψης των σημερινών εφήβων και να μάθω τα ζητήματα που τους απασχολούν, οπότε αυτή η συνεύρεση μου δημιουργεί τρομερό ενδιαφέρον.
Αρχικά, μπορείτε να μας πείτε για την προέλευση του ονόματός σας και τον τόπο καταγωγής σας;
-Το πραγματικό μου όνομα είναι Γεώργιος Μιχαηλίδης και γενέτειρά μου, μια μικρή κωμόπολη της Ανατολικής Θράκης, η Βιζύη, από την οποία προέκυψε και το λογοτεχνικό ψευδώνυμο, Βιζυηνός.
Γιατί αποφασίσατε να φύγετε από την πατρίδα σας;
-Πάντα μου άρεσε η μόρφωση, αλλά ένιωθα πως η μικρή αγροτική επαρχία στην οποία μεγάλωσα με περιόριζε και πως είχα πολλά άλλα πράγματα να μάθω, να γνωρίσω και να ανακαλύψω. Αρχικά, πήγα στη γειτονική Κωνσταντινούπολη, όπου μαθήτευσα ως ράφτης, πολύ γρήγορα, όμως, φάνηκε η έφεση που είχα στα γράμματα και στις τέχνες και χάρη σε κάποιους οικονομικά ευκατάστατους μαικήνες της εποχής κατάφερα να σπουδάσω, αρχικά στην Αθήνα και στη συνέχεια στο εξωτερικό.
Αλήθεια, πώς νιώθατε να ζείτε μακριά από την πατρίδα σας; Πώς ήταν η ζωή στο εξωτερικό;
-Η ζωή στο εξωτερικό ήταν σίγουρα πολύ δύσκολη, εκεί όμως βίωσα την αναγνώριση του έργου μου και αυτό μου έδινε σίγουρα μεγάλη χαρά. Εκεί, ξεκίνησα να γράφω και τα διηγήματά μου.
Σας έλειπε η οικογένειά σας, όσο διάστημα ζούσατε μακριά από την πατρίδα σας;
– Φυσικά, μου έλειπαν όλοι πάρα πολύ και κάθε μέρα προσευχόμουν να είναι όλοι τους καλά. Κάποιες μέρες, επίσης, που περνούσα δύσκολα, ευχόμουν να είχα κάποιον δικό μου κοντά μου, για να του πω τον πόνο μου. Εκείνη την εποχή η επικοινωνία των ξενιτεμένων με την οικογένειά τους γινόταν αποκλειστικά με αλληλογραφία και, όπως καταλαβαίνετε, ήταν πολύ δύσκολη. Εντυπωσιάζομαι με τις δυνατότητες που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία στον τομέα της επικοινωνίας. Αυτό είναι πραγματικά ένα μεγάλο πλεονέκτημα της εποχής σας.
Φέτος, στο μάθημα της Λογοτεχνίας μελετήσαμε ένα απόσπασμα από το διήγημά σας «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου». Πώς νιώσατε γι’ αυτήν την τραγική ιστορία, όταν επιστρέψατε από το εξωτερικό ;
-Η δολοφονία του αδελφού μου δεν είναι το μόνο τραγικό συμβάν στην οικογένειά μου. Αυτό θα το καταλάβετε, αν διαβάσετε και άλλα διηγήματά μου. Στην αρχή δεν μπορούσα να το πιστέψω, φυσικά ένιωσα πολύ άσχημα, καθώς είχα στενή σχέση με τον αδελφό μου. Θεωρούσα χρέος μου να εξιχνιάσω την υπόθεση και να βοηθήσω τη μητέρα μου να ηρεμήσει. Αισθάνθηκα ακόμη χειρότερα, όταν συνειδητοποίησα ότι άλλος είναι ο δολοφόνος και άλλος ο ηθικός αυτουργός. Έπρεπε να προστατεύσω τη μητέρα μου και γι’ αυτό αποφάσισα να μην της αποκαλύψω τον φονιά. Θα τα δείτε αυτά, αν διαβάσετε το διήγημα μέχρι το τέλος του.
Κάτι άλλο που διαπιστώσαμε, εκτός από τον αστυνομικό χαρακτήρα, είναι ότι στο διήγημα απεικονίζονται διάφορες μορφές ετερότητας. Σήμερα, θα θέλατε να περάσετε κάποιο σχετικό μήνυμα;
-Πάνω από όλα, θέλω να περάσω μηνύματα ανθρωπιάς και αγάπης. Φυσικά και πρέπει να πιστεύετε ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί αλλά ίσοι. Μορφές ετερότητας, όπως ο εθνικός και θρησκευτικός «Άλλος», ζητήματα βιολογικού και κοινωνικού φύλου, ζητήματα αναπηρίας με απασχόλησαν στα διηγήματά μου, ίσως πρώιμα για την εποχή μου. Χαίρομαι που διαπιστώνω ότι οι κοινωνίες σήμερα, σε σχέση με τη δική μου εποχή, αποδέχονται την ποικιλομορφία και έχουν γίνει περισσότερο συμπεριληπτικές.
Θα θέλατε να μας δώσετε κάποια συμβουλή;
–Να διαβάζετε Λογοτεχνία, να σέβεστε τη διαφορετικότητα, να αγωνίζεστε για τα δικαιώματά σας και να οραματίζεστε πάντα μια δίκαιη και συμπεριληπτική κοινωνία.
Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας!
Ζωγραφιά: Μπίσδρα Προκοπία, Γ1
{Το παραπάνω κείμενο δημιουργήθηκε με αφορμή άσκηση δημιουργικής γραφής που ζητούσε από τους μαθητές να φανταστούν ότι ο Βιζυηνός περνά από την περιοχή τους και έχουν την ευκαιρία να του πάρουν συνέντευξη}
